DUYGUSAL YEME

                                                                   

Duygusal yeme, İngilizce adıyla ''emotional eating'' bireylerin bazı duygu durumları sonucu normalden fazla yiyecek tükettiği bir bozukluk olarak adlandırılabilir. Daha çok öfke, baskı altında hissetme gibi olumsuz duygular sonucu bu yeme bozukluğu ortaya çıkar. Çocuklarda ve ergenlerde görülme sıklığı fazladır. Depresyon gibi psikolojik hastalıkların yanı sıra ebeveyn modellemesi gibi dış etkenler de duygusal yeme bozukluğunu ortaya çıkarabilir.

                                                                             

Başlarda bulimia hastalığından muzdarip kişilerin aşırı yeme eğilimini ifade eden duygusal yemenin tıkınırcasına yeme ataklarıyla ilişkisi vardır. Bu ataklarda kişiler kısa zamanda çok fazla yemek yiyip bu dürtüye engel olamazlar. Atağın sonunda ise pişman ve suçlu hissederler. Genellikle sosyal bir ortamda yemek yemek istemezler, bu durumdan utanç duyarlar. Bu bozukluğun sonucu obeziteye kadar ilerleyebilir. Kısa vadeli zararları ise sindirim sorunlarıdır.

Duygusal yeme davranışı henüz yeni araştırılmaya başlanmış bir bozukluk olduğundan tedavisi ile ilgili çalışmalar da şimdilik çok azdır. Ancak duygusal yeme, bulimia nevroza'nın bir türü olarak değerlendirildiğinden tanı ve tedavide benzer yaklaşımlar kullanılabileceği söylenmektedir. Farkındalık meditasyonu tedavi yöntemlerinden etkili bir tanesidir. Tetikleyicilerle baş edebilmek, kriz anlarında yemekten başka şeylere yönelmek, spor gibi yöntemler de duygusal yeme bozukluğuyla baş etmede yardımcı olacaktır.